Είμαστε όλοι Έλληνες Ευρωπαίοι

Αναδημοσιεύουμε το άρθρο των:  Daniel Cohn-Bendit , Ευρωβουλευτή και του  Dionysios Dervis-Bournias, καλλιτεχνικού διευθυντή (μαέστρος), σε ελεύθερη μετάφραση από τη Γαλλική Libertion, στις 17 Αυγούστου 2020 στις 11:38 π.μ.

Από τις 11 Αυγούστου, τα τουρκικά πολεμικά πλοία πλέουν στο Αιγαίο για να διεκδικήσουν την κυριαρχία της Τουρκίας επί των ελληνικών νησιών. Σε απάντηση, ολόκληρη η Ευρώπη είναι αυτή που πρέπει να επιβάλει όρια στον Πρόεδρο Ερντογάν.

Είκοσι τέσσερις ώρες πριν από την επίσημη επίσκεψή του στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2017, ο κ. Ερντογάν είχε προτείνει την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης όσον αφορά την διαμόρφωση των ελληνοτουρκικών συνόρων με αυτό το καινοτόμο επιχείρημα: «Πώς θα μπορούσαν στα νησιά του Αιγαίου να βρίσκονται (σ.μ. κατοικούν) Έλληνες όταν η Τουρκία βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής; “

Από την Τρίτη 11 Αυγούστου, δώδεκα τουρκικά στρατιωτικά πλοία που συνοδεύουν το ερευνητικό σκάφος Oruc Reis,  διασχίζουν τα νερά της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, επομένως και ευρωπαϊκά, στο Αιγαίο Πέλαγος. Χωρίς να αλλοιώνεται σε τίποτε το γεωπολιτικό ευφυολόγημα του Τούρκου Προέδρου, είναι σαν ένας θορυβώδης γείτονας, ο οποίος, αφού ζήτησε επίσημα να καταλάβει ένα μεγάλο μέρος του διαμερίσματός σας με το πρόσχημα ότι η φωνή του ακούγεται μακριά, να κάνει τώρα κύκλους, με το όπλο στο χέρι, στο πεζοδρόμιο σας, πλησιάζοντας την μπροστινή πόρτα.

Απευθυνόμενος στο ελληνικό έθνος με μήνυμα του οποίου τα μετρημένα λόγια είχαν στόχο να υπογραμμίσουν την αυστηρότητα, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατέληξε: «Παραμένουμε σταθερά προσηλωμένοι στη διεθνή νομιμότητα και τη δύναμη της διπλωματίας για την επίλυση ακόμα και των πιο σύνθετων προβλημάτων. Δεν θα είμαστε ποτέ εκείνοι που θα οξύνουν την κατάσταση. Ωστόσο, η αυτοσυγκράτηση είναι μόνο μια όψη της δύναμής μας. Καμία πρόκληση δεν θα μείνει αναπάντητη».

Παρά τη λιτότητα που έχει εξαντλήσει τη χώρα, ενισχύοντας παράλληλα το κύριο νεοναζιστικό κόμμα και τη λαϊκίστικη ψήφο, η Ελλάδα έχει επιτύχει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που είναι τόσο βαθιές όσο και βίαιες. Αποδεικνύοντας ένα σπάνιο πολιτικό θάρρος με την επιβολή ενός lockdown πολύ νωρίς, μπόρεσε να διαχειριστεί την παρούσα πανδημία με υποδειγματικό τρόπο. Είναι (σ.μ. η Ελλάδα) μια κουρασμένη χώρα που πάλεψε για να παραμείνει στην ευρωπαϊκή οικογένεια όταν θλιβερά πάθη, αριστερά και δεξιά, υποστήριξαν το Grexit ως τη μόνη λύση.

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός έχει δίκιο που δεν αφήνεται να παρασυρθεί από το παιχνίδι εξουσίας μιας Τουρκίας εμφανώς περισσότερο εναρμονισμένης με τους κώδικες του 19ου οθωμανικού αιώνα παρά με εκείνους του 21ου ευρωπαϊκού αιώνα.

Αλλά υπάρχουν όρια. Και αν ολόκληρη η Ευρώπη δεν επιβάλλει αυτά τα όρια για να εγγυηθεί την ασφάλεια ενός κράτους-μέλους, με ποια πνευματική πιρουέτα θα μπορέσουμε να απαντήσουμε σε λαϊκιστές όλων των ειδών που καταγγέλλουν συνεχώς την Ευρώπη ως άχρηστη;

Στέλνοντας στρατιωτικές ενισχύσεις στο Αιγαίο Πέλαγος, ο Εμμανουήλ Μακρόν έσωσε την τιμή της Ευρώπης. Τι γίνεται με τη Γερμανία; Θα δει ως θεατής αυτήν την εισβολή στον ευρωπαϊκό χώρο από έναν θλιβερό εκλεγμένο δικτάτορα που ήδη αναφέρεται στο νησί Kastellórizo αποκαλώντας το “το νησί του Meis”;